Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Quod iam a me expectare noli. Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis. Ita prorsus, inquam.Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;